Home > Creatief > Boys Won't Be Boys

Boys Won't Be Boys

Op deze pagina probeer ik iets over mijn act voor Boys Won't Be Boys uit te leggen.

Op de bassisschool, ik was een jaar of 7, was ik beste vrienden met een klasgenoot van me, totdat ze me verkering vroeg. Ik zei ja.

Ik geloof dat het dezelfde pauze gebeurde, maar op een andere plek op het schoolplein, maar toen werd mij nog een keer verkering gevraagd. Ditmaal door de beste vriendin van mijn zus. Ik zei weer ja.

Een ander klasgenootje van me zei: "Oho, dat kan niet! Je kunt niet met twee mensen tegelijkertijd verkering hebben!".

Maar goed, verkering of niet, ik was wél verliefd. Op 2 meiden, of misschien wel alle meiden uit mijn klas, of misschien wel van de hele school...

...Tot in groep acht! In groep 8 viel ik voor het eerst op een jongen. Ik dacht toen: "Oké... Kennelijk kan ik ook op jongens vallen!". Het gebeurde gewoon. Ik zat er niet echt over in. Later kwam ik erachter dat dit kennelijk biseksualiteit heet.

Helaas ging deze jongen naar een andere middelbare school dan ik. Mijn eerste middelbare school was een school met leerlingen met diagnoses (ADHD, autisme en dyslexie). Er zaten meer jongens (10) in mijn klas dan meiden (3). Hierdoor was de competitie rondom de meiden vrij hoog. De populairste jongen uit mijn klas stelde voor om te gaan vechten voor het één van de meiden uit de klas. Dit sloeg ik af. Vechten vind ik stom. Ik zei: En sowieso is dat niet hoe liefde werkt.. Daar werd ie alleen maar bozer van...

Gelukkig ging mijn middelbare school periode niet alleen maar over meiden en vechten (of niet dus). Ik had ook vrienden. Ik weet nog dat ik voor meer biseksualiteit-acceptatie heb gepredikt binnen mijn vriendengroepen, maar verder zag ik nog niet echt de kans om iets met mijn biseksualiteit te doen. Sowieso vond de meiden aantrekkelijker dan de jongens. De jongens die ik wél leuk vond, vonden mij niet leuk, of ze identificeren zichzelf niet als biseksueel (of whatever).

Ik hoop dat ik door mijn biseksuele geflirt toch wat mensen hun ogen voor de biseksuele mogelijkheid heb geopend.

Toen ik mijn middelbare school verliet, kocht ik een regenboogjas bij Mavari. Ik vond hem mooi, dat was eigenlijk de voornaamste reden. Het feit dat het voor LGBT stond vond ik wel grappig, maar ik was er toen verder nog niet heel erg mee bezig eigenlijk. Ik heb toen nog wel het een en ander geprobeerd, maar het klikte toen eigenlijk nog niet zo goed, waarschijnlijk omdat het mannen waren die op mannen vielen, en dat was niet echt iets waar ik me 100% comfortabel mee voelde ofzo?

Een jaar later verhuisde ik op kamers, en nog een jaar later kreeg ik een huisgenoot waar ik een enorme crush op had. We deden samen aan cross dressing en we hadden fijne seks. Helaas wou hij geen romantische relatie. Het leek er alles op dat hij dit niet wou omdat hij bang was voor de reacties van anderen. Ik heb nog best veel moeite gedaan om hem er van te overtuigen dat dat geen rede moet zijn om het niet te doen. Maar misschien was ie ook wel gewoon niet verliefd, en kon het daarom niet werken.

Daarna ging ik weer heel erg hard op zoek naar een vriendin. Ik vond een vriendin van m'n beste vriendin van me erg leuk. Op de verjaardag van deze vriendin heb ik nummers uitgewisseld. Precies een jaar later probeerde ik het weer, maar toen had ik haar nummer al. Toen moest ik aan haar bekennen dat ik haar nummer vooral wou om met haar op date te kunnen gaan. Dit ging allemaal wat langzamer dan ik had verwacht.

Tijdens mijn master nanoscience ontmoette ik Femke via Tinder. Eigenlijk was het tijdens de eerste date al duidelijk: 'de vonk slaat over!'.

Na een paar hele intieme dates vraagt ze me verkering, en ik moest hier 10 seconden over nadenken, omdat ik ondertussen ook nog verliefd was op de vriendin van m'n beste vriendin en op mijn huisgenoot. Toch zei ja tegen Femke. Hier heb ik gelukkig nooit spijt van gehad!

Met Femke heb ik heel veel over seksualiteit, romantiek en relaties ontdekt. Toch had ik ook altijd een oogje op m'n crush, maar hier was ik altijd heel open over tegenover Femke. Ik ben nog een paar keer met m'n crush op date geweest.

Op een dag raken Femke en ik in een discussie over de rollen van mannen en vrouwen in de maatschappij. Voor mijn gevoel zijn er namelijk geen verschillen tussen mannen en vrouwen. Femke vroeg hierop door.

Femke: Voel je je eigenlijk wel een man?

Teun: Nee, niet echt nee.

Femke: Voel je je een vrouw?

Teun: Nee.

Hierop gaf Femke mij een boekje: The ABC of LGBT[1]. Hier heb ik veel over genderidentiteiten geleerd.

Tja, en dat is eigenlijk wanneer mijn eigen gender journey begint. En daar kan ik nu nog wel over door-ratelen, maar ik denk dat het handiger is dat je mijn gender-journey gewoon op de gender-pagina leest.

[1] Ashley Marendell, The ABC's of LGBT+, ISBN 978-1-63353-409-4. Ik heb deze bron gebruikt voor het schetsen van gender-spectra.

Lees verder

Terug naar pers